Nu ben je de rector. Schrijf een e-mail aan de coach die het
meisje uit het team heeft gekickt om uit te leggen waarom hij (de coach)
ontslagen wordt.
Dag Paul,
Hoe maak je het? Je zal wel weer druk, druk, druk zijn. Dat zeg
je altijd, toch? Dat je druk bent. Ik schrijf je om je te melden dat je hierbij
ontslagen bent. Uiteraard komt dit besluit niet zonder redenen, net als het
besluit om Lois uit het team te gooien.
Er komen irritaties bij zo’n abrupt besluit kijken, niet
waar? Irritaties die zich opbouwen tot er één grote ontploffing ontstaat. Die
ontploffing betekent dan jouw ontslag. Laat mij ten eerste zeggen dat je een
meisje niet zomaar uit een team kan gooien zonder te overleggen met andere
mensen. Denk daarbij aan ouders van kinderen, andere coaches en… mij? Voor de
volgende keer, die er niet zal zijn, had je daaraan kunnen denken.
Verder kan je, voor de redenen die jij geeft, niet zomaar
een meisje uit het team gooien. In principe noem je haar gewoon motorisch
gestoord. Dat kan echt niet, Paul. We hebben het hier over meisjes van elf
jaar. Ze spelen niet in de selectie, het is voetbal voor de lol. Je hoeft er
niet zo streng over te doen.
Ik heb je altijd als een waardig man gezien, Paul. Dat zou
je niet verwachten, maar ik spreek oprecht. Je wist altijd waar je het over
had, met de kinderen en met de collega’s. Je spoorde kinderen gemakkelijk aan
om meer te bewegen, zoals wel nodig is
in deze tegenwoordige tijd. Toch vind ik het jammer dat jouw eigen
lichaamsomtrek langzaam maar zeker gigantisch aan het worden is. Als coach en
gymdocent vind ik eigenlijk dat je iets aan je eigen gewicht moet doen waardoor
het lichaam er goed uitziet. Een voorbeeldlichaam, als je wilt. Dit heb jij op
dit moment niet meer.
Ik hoorde via via dat je ook weer rookt. Gewoon, voor de
deur van de school. Dat kan je niet maken, Paul, dat weet jij net zo goed als
ik. Ik, als grote rector, rook. Ik rook af en toe een pijpje, daar ben je van
op de hoogte. Ik paf alleen niet een gehele slof weg terwijl ik voor de school
sta. En dat terwijl je een sportvoorbeeld bent.
Het lijkt mij wel duidelijk dat je als coach of gymdocent
niet echt goed uit de doeken komt. Je bent dik, rookt en leeft ongezond. Daarbij
gooi je om irrationele redenen een elf jarig meisje uit een voetbalteam. Je kan
het allemaal niet maken, Paul. Jij niet.
Als je deze brief hebt ontvangen hoop ik je nog eens te zien
voor een gesprek. Normaal nemen leerkrachten dan hun niettang en papieren mee,
maar die heb jij uiteraard niet, gymdocent en coach zijnde. Jij hebt alleen je
bidon en je slof sigaretten. Ik vind dat overigens raar, hoor. Geen papieren,
geen administratie, geen leerlingvolgsysteem. Ik zie steeds meer redenen waarom
ik je ontsla. Als ik je binnenkort op gesprek zie, zal ik er vast nog meer weten.
Je hoort dan wel van me.
Met vriendelijke groet.
Rik, rector THC
PS. Dat etentje van binnenkort staat toch nog gewoon? Mijn
vrouw rekent op een grote eter.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten