vrijdag 5 februari 2016

Een pijnlijke afsluiting van Lois' voetbalcarrière


Je bent een coach die net een elf-jaar-oud meisje uit het team heeft gekickt. Schrijf een e-mail aan haar ouders om uit te leggen waarom je dat hebt gedaan.

Beste Nadine en Rob,

Ik schrijf jullie om jullie te vertellen over jullie dochtertje, Lois. Na een lange tijd, anderhalf jaar om precies te zijn, heb ik besloten om jullie dochter uit mijn team te halen. Zij kan overgeplaatst worden naar een ander team, of ze kan gewoon op een andere sport gaan (wat waarschijnlijk iets beter zou zijn).

Ik heb Lois uiteraard niet zomaar uit het team gezet. Er horen zekere irritaties bij dit soort abrupte acties. Lois was vaak te laat op training. Dan bedoel ik niet vijf minuten, dan bedoel ik een kwartier. Dat kwam door jullie, dat zei ze wel eens. Jullie brachten haar niet op tijd. Het is ronduit triest dat dat zo lang is doorgegaan.

De tijden dat Lois wél op training was, het uur en kwartier dat over was na haar laatheid, was ze vaak agressief. Zoals jullie weten is Gerda recentelijk afgevoerd naar de EHBO, doordat Lois haar twee keer had getackeld. Wij hebben het hier over twee opzettelijke tackles, dat kan niet anders. Gerda maakt het nu goed, haar enkel is zwaar gekneusd, maar zij komt er wel bovenop. Na Gerda was Jenny aan de beurt, dat herinneren jullie je misschien wel. Jullie dochtertje had haar hard gebeten. Eerst alleen in haar arm, toen ook in haar kuit. Hoe het kan dat Jenny gebeten is in haar kuit, is iedereen een raadsel. Lois is tot alles in staat als ze op het voetbalveld staat.

Hoewel Lois nog jong is, kunnen wij nu al concluderen dat zij motorisch niet erg vaardig is. Dit blijkt niet alleen uit de rare ongelukken die hierboven beschreven zijn, maar ook uit de rare schoten die zij wel eens nam. De rare beenbewegingen die daarbij kwamen kijken. De tong die half uit haar mond hing. De armen die naar achter zwaaiden, alsof zij tegenwicht moesten bieden tegen de benen die naar voren zwaaiden.

Om heel eerlijk te zijn was Lois gewoon niet zo waardevol voor ons, als team. De andere meisjes uit het team hoorde ik vaak klagen omdat Lois te stuntelig was. Als Lois de bal had, stond iedereen op het veld stil. Er ging toch niets gebeuren als Lois aan de bal was. Het spel stond even stil met Lois en de bal. Vaak pakten de meisjes uit het team zelf de bal van Lois af, alleen maar zodat het spel kon worden hervat. Misschien herinneren jullie je nog die ene keer dat Lois probeerde te schieten en op een of andere manier recht naar de zijkant schoot, zo over de zijlijn. Misschien helpt dat om begrip bij jullie op te wekken.

Ik hoop dat ik jullie hierbij genoeg geïnformeerd heb. Voor Lois is het misschien slim om een sport te vinden waar haar motorische vaardigheden van geen waarde zijn, zoals bij schaken of dammen. Denksporten is zij vast heel goed in, zolang ze de schaakstenen niet kapot maakt. Massief houten schaakstenen moeten daarom goed voor haar zijn.

Met vriendelijke groetjes,

Paul, voormalig trainster van Lois

Geen opmerkingen:

Een reactie posten